głośno II
w sposób słyszalny
Sędzia, skończywszy pozew, Protazego wzywa, Skargę przeciw Hrabiemu głośno odczytywa (VI) Dobywa pozew, czyta głośno oświadczenie (VI). A teraz rozejdźcie się, a nie gadać głośno O tem, co było, bo to gadać, to daremno! (VII) Jacek bratu oddaje, głośno czytać każe (X). Dobrzyński tylko dwakroć wyrzekł głośno: ʺGłupi!ʺ (XII)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Jakość i stan ↔ Cechy spostrzegane narządami zmysłu ↔ Słuchem